Teraz za pomocą kilku kliknięć można wstawiać blachy czołowe w połączeniach stalowych. Do wprowadzania danych można użyć dobrze znanych typów definicji 'Odsunięcia' lub 'Wymiary i położenie'. Wprowadzając pręt odniesienia i płaszczyznę cięcia, można również pominąć część Przekrój pręta.
Za pomocą tego komponentu można łatwo modelować na przykład blachy czołowe na końcach słupa.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych umożliwia przeprowadzenie uproszczonych obliczeń odporności ogniowej według EN 1992-1-2 dla słupów (Przekrój 5.3.2) i belek (Sekcja 5.6).
W przypadku uproszczonych obliczeń odporności ogniowej dostępne są następujące metody weryfikacji:
Słupy: Minimalne wymiary przekroju prostokątnego i okrągłego wg tabeli 5.2a oraz równania 5.7 do obliczania czasu ekspozycji pożarowej
Belki: Minimalne wymiary i odległości między środkami zgodnie z Tabelą 5.5 i Tabelą 5.6
Siły wewnętrzne do obliczeń odporności ogniowej można wyznaczyć przy użyciu dwóch metod.
1: W tym przypadku siły wewnętrzne z wyjątkowej sytuacji obliczeniowej są bezpośrednio uwzględniane w obliczeniach.
2: Siły wewnętrzne z obliczeń w temperaturze normalnej są redukowane za pomocą współczynnika Eta,fi (ηfi) i są następnie wykorzystywane do obliczeń odporności ogniowej.
Ponadto istnieje możliwość modyfikacji rozstawu osi zgodnie z równ. 5.5.
W steel Połączenia , można wykonywać precyzyjne cięcia na płytach i elementach konstrukcyjnych za pomocą komponentu "Bryła pomocnicza". W ramach tego elementu, rolę obiektu pomocniczego mogą pełnić kształty takie jak sześcian, walec lub dowolny przekrój.
Linie można importować do programu RFEM jako linie lub pręty. Jako nazwy przekrojów przyjmowane są nazwy warstw i przypisywany jest pierwszy materiał z predefiniowanych materiałów. Jeżeli jednak z nazwy warstwy zostanie rozpoznany przekrój z bazy przekrojów Dlubal i materiał, zostaną one również przyjęte.
W przypadku korzystania z wielu identycznych bloków w modelu, do wybranych bloków można przypisać blok odniesienia.
Jeżeli następnie zostaną zmienione takie parametry, jak geometria, materiał i przekrój bloku odniesienia, zostaną one automatycznie przejęte dla "bloków - dzieci".
Można ocenić przekroje wynikowe dla obliczeń powierzchni drewnianych w sposób graficzny. Z jednej strony w grafice programu RFEM, az drugiej strony w oknie historii wyników. Przekroje można umieszczać w dowolnym miejscu w celu szczegółowej oceny wyników obliczeń.
Czy chcesz utworzyć przekrój poprzez import pliku DXF? To bardzo proste. Do dyspozycji są następujące opcje:
Automatyczne tworzenie elementów
Użycie linii szablonu DXF jako osi elementów o zdefiniowanej grubości
Wybierasz automatyczne tworzenie elementów? W takim przypadku program utworzy dla użytkownika elementy i przynależne części z linii konturu. Tworzone są tylko elementy, których grubość nie przekracza wartości możliwej do zdefiniowania. W twoim przypadku geometria przekroju jest modelem linii grawitacyjnej? Wówczas należy wykorzystać linie szablonu DXF jako osie elementów o zdefiniowanej grubości. Zdefiniuj grubość, która jest przypisana jednakowo do wszystkich elementów. Brakuje funkcji "Utwórz elementy automatycznie" i "Utwórz elementy na liniach"? Bez obaw, obie opcje są również dostępne w menu "Edycja", w "Manipulacja".
Rozszerzenie Aluminium Design oferuje dodatkowe opcje. W tym miejscu można również wymiarować przekroje ogólne, które nie są wstępnie zdefiniowane w bibliotece przekrojów. Na przykład, utwórz przekrój w programie RSECTION , a następnie zaimportuj go do RFEM/RSTAB. W zależności od zastosowanej normy projektowej można wybierać spośród różnych formatów projektowania. Obejmuje to na przykład równoważną analizę naprężeń.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji stalowych pomaga między innymi w wymiarowaniu ogólnych przekrojów, które nie są wstępnie zdefiniowane w bibliotece przekrojów. W tym celu należy utworzyć przekrój w programie RSECTION, a następnie zaimportować go do RFEM/RSTAB. W zależności od zastosowanej normy projektowej dostępne są różne formaty obliczeń. Jedną z nich jest na przykład analiza równoważnych naprężeń. Masz licencję na RSECTION i Przekroje efektywne? Następnie można przeprowadzić obliczenia z uwzględnieniem efektywnych właściwości przekrojów zgodnie z EN 1993-1-5.
Czy chcesz określić nośność przekroju żelbetowego na zginanie dwukierunkowe? W tym celu należy najpierw aktywować wykres interakcji moment-moment (wykres My-Mz). Wykres My-Mz przedstawia poziomy przekrój przez trójwymiarowy wykres dla określonej siły osiowej N. Dzięki połączeniu z trójwymiarowym wykresem interakcji można tam również zwizualizować płaszczyznę przekroju.
Rozszerzenie Przekroje efektywne jest w pełni zintegrowane z RSECTION. W ten sposób nie ma otwartego drugiego programu i unikamy chaosu w oknach, który utrudniałby pracę. Dzięki temu dostępne są wszystkie opcje wprowadzania danych w RSECTION. W podstawowych danych należy tylko określić grupę norm, według której zostanie wyznaczony przekrój efektywny. Po zaimportowaniu przekroju do programu głównego RFEM lub RSTAB, jest on dostępny jako przekrój z biblioteki do obliczeń w rozszerzeniu Wymiarowanie konstrukcji stalowych. Brzmi nieźle, prawda?
Normy określają już metody aproksymacyjne (na przykład obliczanie deformacji zgodnie z EN 1992-1-1, 7.4.3 lub ACI 318-19, 24.3.2.5), które są potrzebne do obliczania deformacji. Sztywności efektywne są obliczane w elementach skończonych zgodnie z istniejącym stanem granicznym z/bez zarysowań. Sztywności te można następnie wykorzystać do określenia odkształceń za pomocą innych obliczeń MES.
Uwzględnij przekrój żelbetowy do obliczeń sztywności efektywnych elementów skończonych. Na podstawie sił wewnętrznych określonych dla stanu granicznego użytkowalności w programie RFEM, można sklasyfikować przekrój żelbetowy jako "zarysowany" lub "niezarysowany". Czy uwzględniasz wpływ betonu między rysami? W tym przypadku jest to określane za pomocą współczynnika rozkładu (np. zgodnie z EN 1992-1-1, Równ. 7.19 lub ACI 318-19, 24.3.2.5). Można założyć, że zachowanie materiału w strefie ściskania i rozciągania betonu jest liniowo-sprężyste, aż do osiągnięcia wytrzymałości betonu na rozciąganie. Procedura ta jest wystarczająco precyzyjna dla stanu granicznego użytkowalności.
Podczas określania sztywności efektywnych można uwzględnić pełzanie i skurcz na „poziomie przekroju”. W tej metodzie aproksymacji nie trzeba uwzględniać wpływu skurczu i pełzania w układach statycznie niewyznaczalnych (np. siły rozciągające od odkształceń spowodowanych skurczem w układach stężonych ze wszystkich stron nie są określane i należy je uwzględnić osobno). Podsumowując, obliczenia deformacji przeprowadzane są w dwóch krokach:
Obliczanie sztywności efektywnych przekroju żelbetowego przy założeniu warunków liniowo-sprężystych
Obliczanie odkształcenia przy użyciu sztywności efektywnych za pomocą MES
RSECTION zawiera obszerną bibliotekę przekrojów walcowanych oraz parametrycznych przekrojów cienkościennych i masywnych Można je zestawiać lub uzupełniać o nowe elementy.
Narzędzia i funkcje graficzne umożliwiają modelowanie złożonych kształtów przekrojów w sposób typowy dla programów CAD. Graficzne dane wejściowe obsługują między innymi łuki, okręgi, elipsy, parabole i krzywe NURBS. Alternatywnie można zaimportować plik DXF i wykorzystać go jako podstawę do dalszego modelowania. Przy minimalnym wysiłku można łatwo zamodelować przekrój składający się z różnych materiałów.
Ponadto, sparametryzowane wprowadzanie danych umożliwia wprowadzanie danych modelu i obciążeń w określony sposób, tak aby były one zależne od określonych zmiennych.
Wszystkie dane wejściowe można też wprowadzić za pomocą skryptu.
Po uruchomieniu modułu należy wybrać grupę połączeń (połączenia sztywne), a następnie kategorię i typ połączenia (styk z blachą czołową lub styk z nakładkami). Kolejnym krokiem jest wybranie w modelu RFEM/RSTAB węzłów przeznaczonych do obliczeń. RF-/JOINTS Steel - Rigid automatycznie rozpoznaje pręty połączenia i określa na podstawie ich położenia, czy są to słupy czy belki. Na tym etapie użytkownik może wprowadzić własne ustawienia.
W przypadku, gdy określone pręty mają zostać wyłączone z obliczeń, można je dezaktywować. Konstrukcyjnie podobne połączenia mogą być projektowane jednocześnie dla kilku węzłów. Należy wybrać przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników. Alternatywnie, można ręcznie wprowadzić przekrój i obciążenie. W ostatniej tabeli wejściowej, połączenie jest konfigurowane krok po kroku.
Połączenie typu belka-słup: możliwość wykonania zarówno w postaci połączenia belki z półką słupa, jak również w postaci połączenia słupa z półką belki
Połączenie typu belka-belka: wymiarowanie połączeń belek możliwe zarówno jako połączenia przenoszące moment z blachą czołową, jak i sztywne połączenia nakładkowe
Możliwość automatycznego eksportu danych modelu i obciążeń z programu RFEM lub RSTAB
Rozmiary śrub od M12 do M36 z klasami wytrzymałości 4.6, 4.8, 5.6, 5.8, 6.8, 8.8 i 10.9 (o ile dana klasa wytrzymałości jest dostępna w wybranym załączniku krajowym)
Niemal dowolne rozstawy śrub i odległości od krawędzi (program sprawdza dopuszczalne rozstawy)
Wzmocnienie belek za pomocą skosów lub usztywnień na górnej i dolnej powierzchni
Połączenie z blachą czołową wystającą lub niewystającą
Możliwa jest kombinacja na samo zginanie, samą siłę osiową (styk rozciągany) lub na kombinację siły osiowej i zginania
Obliczanie sztywności połączeń i sprawdzanie, czy istnieje połączenie przegubowe, półsztywne czy sztywne
Połączenie z blachą czołową w konfiguracji belka-słup
Połączone belki lub słupy mogą być wzmocnione jednostronnie za pomocą skosów lub też jedno- lub dwustronnie przy użyciu żeber usztywniających
Szeroki wybór dostępnych usztywnień połączenia (np. pełne lub niekompletne żebra środnika)
Możliwość zastosowania do dziesięciu śrub w poziomie i czterech śrub w pionie
Element przyłączany może być profilem dwuteowym o stałym lub zmiennym przekroju
Wyk. przekroju:
Nośność połączonej belki (np. nośność blachy środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
Nośność blachy czołowej belki (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
Nośność spoin blachy czołowej
Nośność słupa w obszarze połączenia (np. pas słupa poddany zginaniu - króciec teowy)
Wszystkie obliczenia są przeprowadzane w oparciu o normę EN 1993-1-8 lub EN 1993-1-1.
Przegubowe połączenie z blachą czołową
Dwa lub cztery pionowe rzędy śrub i maks. 10 poziomych rzędów śrub
Łączone belki mogą być wzmocnione za pomocą skosów po jednej stronie lub za pomocą żeber usztywniających po jednej lub obu stronach
Elementy przyłączane mogą być profilami dwuteowymi o stałym lub zmiennym przekroju
Wyk. przekroju:
Nośność łączonych belek (np. nośność blach środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
Nośność blach czołowych belek (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
Nośność spoin blach czołowych
Nośność śrub w blasze czołowej (kombinacja rozciągania i ścinania)
Sztywne połączenie nakładkowe
W połączeniu z blachą pasów możliwość zastosowania nawet do 10 rzędów śrub
W przypadku połączenia ze środnikiem i blachą można zastosować do dziesięciu rzędów śrub w kierunku pionowym i poziomym
Materiał nakładek może być inny niż materiał belek
Wyk. przekroju:
Nośność łączonych belek (np. przekrój netto w obszarze rozciągania)
Nośność blach nakładkowych (np. przekrój netto poddany rozciąganiu)
Nośność pojedynczych śrub i grup śrub (np. nośność na ścinanie pojedynczej śruby)
W SHAPE-THIN 8, przekrój efektywny paneli usztywniających można obliczyć zgodnie z EN 1993-1-5, Cl. 4.5.
Naprężenie krytyczne przy wyboczeniu jest obliczane zgodnie z normą EN 1993-1-5, Załącznik A.1 w przypadku paneli wyboczeniowych posiadających co najmniej 3 podłużne elementy usztywniające lub zgodnie z normą EN 1993-1-5, Załącznik A.2 w przypadku paneli wyboczeniowych zawierających jeden lub dwa elementy usztywniające. usztywnienia w strefie ściskanej. Wykonywane są również obliczenia ze względu na wyboczenie skrętne.
Import materiałów, przekrojów i sił wewnętrznych z RFEM/RSTAB
Wymiarowanie stali dla przekrojów cienkościennych zgodnie z EN 1993‑1‑1: 2005 i EN 1993‑1‑5: 2006
Automatyczna klasyfikacja przekrojów według EN 1993-1-1:2005 + AC:2009, rozdział 5.5.2 oraz EN 1993-1-5:2006, rozdział 4.4 (przekrój klasy 4) z możliwością określenia szerokości efektywnej zgodnie z załącznikiem E dla naprężeń poniżej fy
Integracja parametrów dla następujących załączników krajowych:
DIN EN 1993-1-1/NA: 2015-08 (Niemcy)
ÖNORM B 1993-1-1: 2007-02 (Austria)
NBN EN 1993-1-1/ANB: 2010-12 (Belgia)
BDS EN 1993-1-1/NA: 2008 (Bułgaria)
DS/EN 1993-1-1 DK NA: 2015 (Dania)
SFS EN 1993-1-1/NA: 2005 (Finlandia)
NF EN 1993-1-1/NA: 2007-05 (Francja)
ELOT EN 1993-1-1 (Grecja)
UNI EN 1993-1-1/NA: 2008 (Włochy)
LST EN 1993-1-1/NA: 2009-04 (Litwa)
UNI EN 1993-1-1/NA:2011-02 (Włochy)
MS EN 1993-1-1/NA: 2010 (Malezja)
NEN EN 1993-1-1/NA: 2011-12 (Holandia)
NS EN 1993-1-1/NA: 2008-02 (Norwegia)
PN EN 1993-1-1/NA: 2006-06 (Polska)
NP EN 1993-1-1/NA:2010-03 (Portugalia)
SR EN 1993-1-1/NB:2008-04 (Rumunia)
SS EN 1993-1-1/NA:2011-04 (Szwecja)
SS EN 1993-1-1/NA:2010 (Singapur)
STN EN 1993-1-1/NA:2007-12 (Słowacja)
SIST EN 1993-1-1/A101:2006-03 (Słowenia)
UNE EN 1993-1-1/NA:2013-02 (Hiszpania)
CSN EN 1993-1-1/NA: 2007-05 (Republika Czeska)
BS EN 1993-1-1/NA:2008-12 (Wielka Brytania)
CYS EN 1993-1-1/NA: 2009-03 (Cypr)
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Automatyczne określanie wszystkich wymaganych współczynników dla obliczeniowej wartości nośności na wyboczenie giętne N b , Rd
Automatyczne określanie idealnego sprężystego momentu krytycznego Mcrdla każdego pręta lub zbioru prętów we wszystkich miejscach x według metody wartości własnej lub poprzez porównanie wykresów momentów. Użytkownik musi jedynie określić boczne podpory pośrednie.
Wymiarowanie prętów o zmiennej wysokości przekroju, przekrojów niesymetrycznych lub zbiorów prętów według ogólnej metody opisanej w EN 1993-1-1, 6.3.4
Podczas stosowania metody ogólnej według 6.3.4, opcjonalnie można zastosować "europejską krzywą zwichrzenia" według Naumesa, Strohmanna, Ungermanna, Sedlacka (Stahlbau 77 (2008), strona 748-761)
Możliwość uwzględniania ograniczeń obrotu (np. blacha trapezowa lub płatwie)
Opcjonalne uwzględnianie panela usztywniającego (np. blacha trapezowa lub płatwie)
Rozszerzenie modułu RF-/STEEL Warping Torsion (wymagana licencja) do analizy stateczności według analizy drugiego rzędu jako analiza naprężeń wraz z uwzględnieniem siódmego stopnia swobody (skręcanie)
Rozszerzenie modułu RF-/STEEL Plastyczność (wymagana licencja) do plastycznej analizy przekrojów zgodnie z metodą Partial Internal Forces Method (PiFM) i metodą sympleksową dla przekrojów ogólnych (w połączeniu z rozszerzeniem modułu RF-/STEEL-Warping Torsion możliwe jest przeprowadzenie obliczeń plastycznych zgodnie z analizą drugiego rzędu)
Rozszerzenie modułu RF-/STEEL Cold-Formed Section (wymagana licencja) do obliczeń stanu granicznego nośności i użytkowalności dla prętów stalowych formowanych na zimno, zgodnie z normami EN 1993-1-3 i EN 1993-1-5
Obliczenia w SGN: możliwość wybrania pomiędzy podstawowymi i wyjątkowymi sytuacjami obliczeniowymi dla każdego przypadku, grupy lub kombinacji obciążeń
Obliczenia w SGU: możliwość wybrania charakterystycznych, częstych lub quasi-stałych sytuacji obliczeniowych dla każdego przypadku, grupy lub kombinacji obciążeń
Możliwa jest analiza rozciągania zdefiniowanego pola przekroju netto dla początków i końców prętów
Obliczanie spoin spawanych przekrojów
Opcjonalne uwzględnienie deplanacji sprężystej dla podpór węzłowych w zbiorach prętów
Graficzne przedstawianie stopni wykorzystania przekroju na wykresie i na modelu w programie RFEM/RSTAB
Określanie głównych sił wewnętrznych
Możliwość filtrowania wyników graficznych w programie RFEM/RSTAB
Graficzne wyświetlanie stopni wykorzystania przekroju i klas przekrojów w renderowanym widoku
Kolorowe skale w tabelach wyników
Automatyczna optymalizacja przekrojów
Transfer zoptymalizowanych przekrojów do programu RFEM/RSTAB
Wykaz materiałów według prętów i zbiorów prętów
Bezpośredni eksport danych do aplikacji MS Excel
Przejrzysty protokół wydruku pozwalający sprawdzić wyniki obliczeń
Po otwarciu modułu należy wybrać grupę połączeń (Połączenia przegubowe), następnie kategorię oraz typ połączenia (środnik nakładkowy, blacha zakładkowa, blacha czołowa, blacha czołowa z podkładką). Następnie można wybrać węzły do obliczeń w modelu RFEM/RSTAB. RF-/JOINTS Steel - Pinned automatycznie rozpoznaje pręty połączenia i określa na podstawie ich położenia, czy są to słupy czy belki.
W razie potrzeby można wyłączyć określone pręty z obliczeń. Konstrukcyjnie podobne połączenia można projektować jednocześnie dla kilku węzłów. Obciążenia wymagają wyboru miarodajnych przypadków obciążeń, kombinacji obciążeń lub kombinacji wyników. Alternatywnie można ręcznie wprowadzić przekrój i obciążenie. W ostatnim oknie wprowadzania danych połączenie jest konfigurowane krok po kroku.
SHAPE-THIN określa wszystkie odpowiednie charakterystyki przekroju, wraz z plastycznymi siłami granicznymi i momentami. Nakładające się powierzchnie są uwzględniane w sposób realistyczny. Dla przekrojów utworzonych z różnych materiałów, SHAPE-THIN określa idealne charakterystyki przekroju w odniesieniu do materiału referencyjnego.
Oprócz analizy naprężeń w stanie sprężystym, można prowadzić również obliczenia w stanie plastycznym, zawierające interakcję sił wewnętrznych dla różnorodnych kształtów przekroju. Obliczenia interakcji plastycznej prowadzane są według metody Simplex. Podczas analizy naprężeń można wybrać różne teorie (Tresca lub von Mises).
SHAPE-THIN przeprowadza klasyfikację przekroju zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1999-1-1. W przypadku przekrojów stalowych o przekroju 4, program określa szerokości efektywne dla płyt usztywnionych lub nieusztywnionych, zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1993-1-5. W przypadku przekrojów aluminiowych o przekroju klasy 4, program oblicza grubości efektywne zgodnie z EN 1999-1-1.
Opcjonalnie SHAPE-THIN sprawdza wartości graniczne c/t zgodnie z metodami obliczeniowymi el-el, el-pl lub pl-pl zgodnie z DIN 18800. Przekrój jest klasyfikowany według danej kombinacji sił wewnętrznych.
Analiza deformacji według metody aproksymacyjnej zdefiniowanej w normach (na przykład analiza deformacji zgodnie z EN 1992-1-1, 7.4.3) jest stosowana do obliczania "sztywności efektywnych" w elementach skończonych zgodnie z istniejącym stanem granicznym betonu z rysami lub bez. Sztywności te są wykorzystywane do określania odkształcenia powierzchni poprzez wielokrotne obliczenia MES.
Obliczanie sztywności efektywnej elementów skończonych uwzględnia przekrój żelbetowy. Na podstawie sił wewnętrznych określonych dla stanu granicznego użytkowalności w programie RFEM, program klasyfikuje przekrój żelbetowy jako 'zarysowany' lub 'niezarysowany'. Jeżeli w przekroju ma być uwzględnione usztywnienie rozciągane, stosowany jest współczynnik rozkładu (np. zgodnie z EN 1992-1-1, Równ. 7.19). Zakłada się, że zachowanie materiałowe betonu w strefie ściskania i rozciągania jest liniowo-sprężyste do momentu osiągnięcia wytrzymałości betonu na rozciąganie. Jest to osiągane dokładnie w stanie granicznym użytkowalności.
Przy określaniu sztywności efektywnych uwzględniane są pełzanie i skurcz na „poziomie przekroju”. Wpływ skurczu i pełzania w układach statycznie niewyznaczalnych nie jest uwzględniany w tej metodzie aproksymacji (np. siły rozciągające od odkształceń spowodowanych skurczem w układach zablokowanych ze wszystkich stron nie są określane i muszą zostać uwzględnione osobno). Podsumowując, RF-CONCRETE Deflect oblicza odkształcenia w dwóch krokach:
Obliczanie sztywności efektywnych przekroju żelbetowego przy założeniu warunków liniowo-sprężystych
Obliczanie odkształcenia na podstawie sztywności efektywnych przy użyciu MES
Po otwarciu modułu dodatkowego należy wybrać typ połączenia (płyta czołowa lub konsola). Poszczególne węzły można wybrać graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB.
Moduł dodatkowy RF-/JOINTS Steel - SIKLA sprawdza przekrój i materiały połączonych prętów. Istnieje możliwość modelowania i wymiarowania połączeń o podobnych konstrukcyjnie właściwościach w kilku miejscach konstrukcji.
Po otwarciu modułu dodatkowego należy wybrać typ połączenia (przegubowe lub przegubowe połączenie z belką dwuteową). Poszczególne węzły można wybrać graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB.
Moduł dodatkowy RF-/JOINTS Steel - DSTV automatycznie rozpoznaje przekrój wraz z odpowiednim materiałem i sprawdza, czy możliwe jest wymiarowanie połączenia zgodnie z wytycznymi DSTV. Ponadto można modelować i wymiarować połączenia o podobnej konstrukcji w kilku miejscach konstrukcji belki.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności i użytkowalności. Materiały z programu RFEM/RSTAB są wstępnie ustawione i można je dostosować w RF-/TIMBER CSA. Charakterystyki materiałowe zgodne z odpowiednimi normami zapisane są w bibliotece.
Podczas sprawdzania przekrojów można określić, czy uwzględniany jest przekrój wybrany w programie RFEM/RSTAB, czy przekrój zmodyfikowany. Następnie można zdefiniować klasy trwania obciążenia, warunki wilgotnościowe oraz obróbkę drewna.
Do analizy deformacji wymagane są długości referencyjne odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Ponadto można zdefiniować określony kierunek ugięcia, wygięcie wstępne i typ belki.
W przypadku obliczeń odporności ogniowej można zdefiniować strony zwęglenia pręta lub zbioru prętów.
Po zakończeniu obliczeń wyświetlane są przejrzyste tabele zawierające wymagane zbrojenie oraz wyniki obliczeń stanu granicznego użytkowalności. Wszystkie wartości pośrednie są uwzględnione w sposób zrozumiały. Oprócz tabel przedstawiane są graficznie aktualne naprężenia i odkształcenia w przekroju.
Propozycje zbrojenia podłużnego i na ścinanie wraz z szkicami są dokumentowane zgodnie z aktualną praktyką. Propozycję zbrojenia można edytować i dostosowywać na przykład liczbę prętów i zakotwienie. Zmiany zostaną automatycznie zaktualizowane.
Przekrój betonu wraz ze zbrojeniem można wyświetlić w postaci renderu 3D. W ten sposób program zapewnia optymalną opcję tworzenia dokumentacji w celu tworzenia rysunków zbrojenia, w tym zestawień konstrukcji stalowych.
Obliczenia szerokości rys są przeprowadzane z wykorzystaniem wybranego zbrojenia sił wewnętrznych w stanie granicznym użytkowalności. Generowane wyniki obejmują naprężenia w stali, minimalne zbrojenie, graniczne średnice i maksymalny rozstaw prętów, a także rozstaw rys i maksymalne szerokości rys.
Wynikiem obliczeń nieliniowych są stany graniczne nośności przekroju ze zdefiniowanym zbrojeniem (wyznaczonym liniowo w sposób sprężysty) oraz ugięcia efektywne pręta z uwzględnieniem sztywności w stanie zarysowanym.
Geometria, materiał, przekrój, oddziaływanie i imperfekcje są wprowadzane w przejrzystych oknach:
Geometria
Szybkie i wygodne wprowadzanie danych
Definiowanie warunków podparcia w oparciu o różne typy podpór (przegubowe, ruchome przegubowe, sztywne, zdefiniowane przez użytkownika oraz boczne na górnej lub dolnej półce)
Opcjonalna specyfikacja ograniczenia deplanacji
Zmienne rozmieszczenie sztywnych i odkształcalnych usztywnień podpory
Możliwość wstawienia przegubów
CRANEWAY Przekroje
Walcowane przekroje dwuteowe (I, IPE, IPEa, IPEo, IPEv, HE-B, HE-A, HE-AA, HL, HE-M, HE, HD, HP, IPB-S, IPB-SB, W, UB, UC i inne przekroje zgodne z AISC, ARBED, British Steel, Gost, TU, JIS, YB, GB i inne) z możliwością łączenia z usztywnieniem przekroju na górnej półce (kątowniki lub ceowniki) oraz na szynie (SA, SF) lub złącze o wymiarach zdefiniowanych przez użytkownika
Niesymetryczne dwuteowniki (typ IU) z możliwością łączenia również z elementami usztywniającymi na górnej półce oraz szyną lub nakładką
Oddziaływania
Możliwe jest uwzględnienie oddziaływania do trzech jednocześnie obsługiwanych suwnic. Z biblioteki można po prostu wybrać standardową suwnicę. Dane można też wprowadzić ręcznie:
Liczba suwnic i osi suwnicy (maksymalnie 20 osi na suwnicę), odległości między środkami, położenie zderzaków suwnicy
Klasyfikacja w klasach uszkodzeń za pomocą edytowalnych współczynników dynamicznych zgodnie z EN 1993-6 oraz w klasach podnoszenia i kategoriach ekspozycji zgodnie z DIN 4132
Pionowe i poziome obciążenia kołem od ciężaru własnego, obciążenia wciągnikiem, masą od napędu oraz obciążenia od ukosowania
Obciążenie osiowe w kierunku jazdy oraz siły zderzaka z mimośrodami zdefiniowanymi przez użytkownika
Stałe i zmienne obciążenia drugorzędne z mimośrodami zdefiniowanymi przez użytkownika
Imperfekcja
Obciążenie imperfekcją jest stosowane zgodnie z pierwszą postacią drgań własnych - identycznie dla wszystkich kombinacji obciążeń lub indywidualnie dla każdej kombinacji obciążeń, ponieważ kształty drgań mogą się różnić w zależności od obciążenia.
Dostępne są wygodne narzędzia do skalowania postaci własnych (wyznaczanie przyrostu przechyłu i wygięcia wstępnego).
Po wybraniu w pierwszym oknie wprowadzania typu zakotwienia i normy obliczeniowej, w oknie 1.2 należy zdefiniować węzeł, który ma zostać zaimportowany z programu RFEM/RSTAB i w którym ma zostać przeprowadzone wymiarowanie zakotwienia.
Opcjonalnie można ręcznie zdefiniować przekrój i materiał słupa. W kolejnych oknach wprowadzania można zdefiniować parametry punktu bazowego, takie jak np. Obciążenie jest importowane z programu RFEM/RSTAB lub, w przypadku ręcznej definicji połączenia, wprowadzone obciążenia.
Dostępnych jest wiele opcji modelowania belek. Typ dachu określa dokładne położenie płatwi dla generowania wiatru i śniegu.
Dostępne są dwa typy belek: belka ciągła i płatew. W przypadku wybrania belki ciągłej można zdefiniować kilka warunków przegubu dla belki. W przypadku wybrania płatwi nie można modyfikować warunków zwolnienia. W tym przypadku obliczenia uwzględniają podwójny przekrój w strefie połączenia. Ponadto w ustawieniach płatwi dostępnych jest kilka elementów łączących:
Gwoździe (z/bez otworów)
Pierścienie i łączniki płyt oraz śruby
Połączenie śrubowe z systemem mocowania WT firmy SFS intec
Definiowanie przez użytkownika przy użyciu wytrzymałości charakterystycznej
Z bazy danych można wybierać żądany typ drewna. Dostępne są wszystkie klasy materiałów dla drewna klejonego warstwowo oraz drewna liściastego i iglastego, określone w EC 5. Ponadto istnieje możliwość rozszerzenia biblioteki poprzez wygenerowanie klasy wytrzymałości ze zdefiniowanymi przez użytkownika właściwościami materiału.W obszernej bibliotece materiałów z możliwością rozszerzania można również wprowadzać obciążenia stałe (na przykład na konstrukcje dachowe).
Generatory zintegrowane z RX-TIMBER Purlin umożliwiają wygodne generowanie różnych przypadków obciążenia wiatrem i śniegiem. Po kliknięciu przycisku informacyjnego wyświetlana jest mapa stref obciążenia wiatrem i śniegiem dla danego kraju. Odpowiednią strefę można wybrać poprzez dwukrotne kliknięcie. Przypadki obciążeń można sprawdzać graficznie.
Specyfikacje obciążenia można jednak wprowadzić również ręcznie. Na podstawie wygenerowanych obciążeń program automatycznie tworzy kombinacje dla obliczeń stanów granicznych nośności i użytkowalności oraz obliczeń odporności ogniowej w tle.
Przekrój można dowolnie modelować przy użyciu powierzchni ograniczonych liniami wielokątów, wraz z otworami i powierzchniami punktowymi (pręty zbrojeniowe). Oprócz tego można zaimportować geometrię przy użyciu interfejsu DXF. Obszerna biblioteka materiałów ułatwia modelowanie przekrojów złożonych.
Stopniowanie zbrojenia można uwzględnić przy użyciu średnic granicznych i priorytetów. Ponadto można uwzględnić odpowiednie otuliny betonowe oraz sprężenie.
Po obliczeniach moduł wyświetla przejrzyście ułożone tabele z wymaganym zbrojeniem i wynikami obliczeń stanu granicznego użytkowalności. Wszystkie wartości pośrednie są uwzględnione w sposób zrozumiały.
Wyniki RF‑CONCRETE Members są wyświetlane w postaci wykresów wyników dla każdego pręta. Propozycje zbrojenia podłużnego i na ścinanie wraz ze szkicami są dokumentowane zgodnie z aktualną praktyką. Propozycję zbrojenia można edytować i dostosowywać na przykład liczbę prętów i zakotwienie. Zmiany zostaną automatycznie zaktualizowane. Przekrój betonu wraz ze zbrojeniem można wyświetlić w postaci renderu 3D. W ten sposób program zapewnia optymalną opcję tworzenia dokumentacji w celu tworzenia rysunków zbrojenia, w tym zestawień konstrukcji stalowych.
Wyniki RF-CONCRETE Surfaces mogą być wyświetlane graficznie jako izolinie, izopowierzchnie lub wartości numeryczne. Wyświetlanie zbrojenia podłużnego można sortować według wymaganego zbrojenia, wymaganego zbrojenia dodatkowego, założonego zbrojenia podstawowego lub dodatkowego oraz założonego zbrojenia całkowitego. Izolinie zbrojenia podłużnego można wyeksportować jako plik DXF w celu dalszego wykorzystania w programach CAD jako podstawy do rysowania zbrojenia.